เต่าทะเล ถือว่าเป็นสัตว์ดึกดำบรรพ์ชนิดหนึ่ง ที่มีมนุษย์เคยค้นพบเมื่อสมัย 130 ล้านปีก่อน แถมยังเคยพบซากโบราณฟอสซิลก่อนหน้านั้นไม่น้อยกว่า 200,000,000 ปี โดยส่วนใหญ่นั้น จะพบในทะเลเขตร้อนและเขตอบอุ่น รวมไปถึงทะเลทั่วโลก มีมากมายหลากหลายชนิดให้คุณสามารถพบเจอได้ แต่ในประเทศไทยนั้นพบเต่าทะเลเพียง 5 ชนิดเท่านั้น โดยมีเต่าบางชนิดที่ไม่เคยพบขึ้นวางไข่ในประเทศไทย เลยในตลอดระยะเวลาหลายปี ซึ่งอาจจะเกิดความเสี่ยงในการสูญพันธุ์นั่นเอง เต่าทะเลถือว่าเป็นสัตว์ที่ชอบเดินทางอยู่เป็นประจำ เพราะเต่าทะเลเป็นสัตว์น้ำอนุรักษ์ ชอบว่ายน้ำหาแหล่งกินแบบไกลบ้าน เพื่อจะผสมพันธุ์และเลือกแหล่งวางไข่แถวชายหาด เมื่อพวกมันวางไข่เสร็จสิ้นจะหายไปเลย รีบคลานลงหาดทรายในเวลาค่ำคืนไปในมหาสมุทรลึก เพื่อหนีศัตรูตามธรรมชาติ ถือว่าเป็นสัตว์ที่น่าสงสาร เพราะลูกเต่าจากไข่จะมีโอกาสรอดเพียง 1 ใน 1,000 ตัวเท่านั้น

เต่าทะเล ลักษณะจำเพาะที่น่าสนใจ

เต่าทะเลเป็นสัตว์ที่ดำรงชีวิตอยู่ในทะเลได้ตลอดเวลา เป็นส่วนช่วยทำให้ระบบนิเวศของแนวปะการังนั้น อยู่ในความอุดมสมบูรณ์ไว้ได้ และทำให้ปะการังมีสุขภาพที่ดี แถม เต่าทะเลสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ ยังมีบทบาทสำคัญ ในการรักษาความเป็นสมดุลของห่วงโซ่อาหาร ภายในมหาสมุทรได้อีกด้วย ในปัจจุบันนับว่ามนุษย์ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของมหาสมุทรได้อย่างชัดเจน เนื่องจากจำนวนเต่าทะเลทั่วโลกนั้นได้ลดลงอย่างต่อเนื่อง และเป็นจำนวนมาก โดยเต่าทะเลนั้นเป็นระบบนิเวศให้แก่ตัวของมันเอง พวกมันจะหาแหล่งที่อยู่อาศัยให้แก่สัตว์อื่นๆ และเป็นตัวช่วยสร้างสัมพันธ์ทางชีวภาพระหว่างสายพันธุ์ต่างๆได้อีกด้วย เช่น บน กระดองของเต่าทะเลบางชนิด จะมีแบคทีเรีย และสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่มากกว่า 100 สายพันธุ์เลยทีเดียว มีลักษณะเหมือนกับสัตว์ร้ายเลื้อยคลานทั่วไป แต่อาจมีความแตกต่างหลายอย่าง ช่น 

• กระโดงของเต่าทะเล สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ จะเป็นเกร็ดปกคลุมร่างกาย เพราะจะทำให้มีวิวัฒนาการที่สามารถว่ายน้ำ และมีรูปทรงเป็นรูปวงรี รูปหัวใจด้วย
• ขาและหัวของเต่าทะเลนั้น ไม่สามารถที่จะหดไปในกระดองของมันได้ 
• เต่าทะเลบางตัว สามารถว่ายน้ำข้ามมหาสมุทรได้ระยะเวลากว่า 100 ไมล์ และว่ายน้ำได้เร็วถึง 35 กม.ต่อชั่วโมงกันเลยทีเดียว 
• เเต่าทะเล สัตว์น้ำอนุรักษ์ นั้นมีลำไส้ที่มีขนาดใหญ่มาก เพื่อช่วยในการย่อยอาหารได้ดี
• มีจำนวนไขมันมากกว่าสัตว์เลื้อยคลานจำพวกอื่น เพื่อจะทำให้พวกมันนั้น มีความอบอุ่นแก่ร่างกายอยู่เสมอ

เต่าทะเลนับว่าเป็นสัตว์ที่มีความสัมพันธ์กับมนุษย์มาอย่างยาวนาน แต่พวกมนุษย์นั้นชอบจะจับทะเลมาโดยบังเอิญ และส่วนมากก็จะนำไปรับประทาน หรือนำกระดองไปทำเครื่องประดับ ซึ่งมีความเสี่ยงในการสูญพันธุ์ไปอย่างมาก และอย่างที่เรากล่าวไปว่าการวางไข่ของ เต่าทะเลรักษาความสมบูรณ์ของมหาสมุทร  แต่ละหนึ่งรอบ อาจจะมีความเสี่ยงในการรอดที่น้อยนิด ในตอนนี้หลากหลายประเทศจึงมีโครงการอนุรักษ์เพาะพันธุ์เต่าทะเล รวมไปถึงออกกฎหมายเพื่อปกป้องอีกด้วย 

อ่านบทความอื่นๆ:

• เต่าหัวค้อน เต่าทะเลหัวโต ต้วมเตี้ยม สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ที่ไม่ค่อยมีให้เห็นกันแล้ว
• ทำไมเต่าทะเลถึงสำคัญและทำให้มหาสมุทรอุดมสมบูรณ์

ปลาฉลาม นับว่ามีอาวุโสสูงกว่าไดโนเสาร์ถึง 200 ล้านปี โดยฉลามตัวแรกของโลก ถือกำเนิดในทะเลตั้งแต่ 400 ล้านปีก่อน ปลาฉลาม ปลาที่ใหญ่ที่สุดในทะเล โดยเฉพาะในอดีตที่ฉลามมีลำตัวยาวถึง 40 เมตร แม้ว่าในปัจจุบันฉลามจะมีลำตัวยาวแค่ 0.15 ถึง 12 เมตรก็ตาม มันก็ยังเป็นปลาที่ใหญ่ที่สุดในทะเล ไม่นับรวมกับปลาวาฬเพราะปลาวาฬจัดเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 

ปลาฉลาม ผู้รักษาสมดุลแห่งท้องทะเล

ฉลามเป็นปลากระดูกอ่อนที่มีความหลากหลายสูง ซึ่งบนโลกใบนี้มีฉลามมากกว่า 500 ชนิด แบ่งได้เป็น 8 กลุ่มใหญ่ๆ เนื่องจาก ปลาฉลาม มีหลากหลายสายพันธุ์ ทำให้มีลักษณะนิสัยที่แตกต่างกันออกไปด้วย บางชนิดก็อาศัยอยู่ในเฉพาะน้ำเย็น และบางชนิดก็ชอบที่จะอาศัยในน้ำอุ่น ฉลามบางตัวอาจจะเดินทางท่องโลกแต่บางตัวก็มีนิสัยขี้ขลาดอยู่เฉพาะบริเวณที่ตัวเองเกิด ปลาฉลาม โตช้ากว่าปลากลุ่มอื่นๆ การเจริญเติบโตของฉลามต้องใช้เวลาหลายปี บางสายพันธุ์อาจใช้เวลาถึง 15 ถึง 20 ปี ความสำคัญของปลาฉลาม คือ น่านน้ำแห่งไหนที่มีปลาฉลามอาศัยอยู่ก็จะเป็นหลักประกันความสมดุลทางโครงสร้างของน่านน้ำแห่งนั้น เพราะ ปลาฉลาม เป็นนักล่าลำดับสูงสุด มีหน้าที่กำจัดพวกปลาที่มีความเชื่องช้าหรือป่วยใกล้ตาย ให้หมดไปจากน่านน้ำแห่งนั้น ช่วยรักษาและคัดสรรอื่นๆ ให้มีความแข็งแรง รวมทั้งยังช่วยรักษาสมดุลย์ประชากรในทะเลให้อยู่ในระดับพอเหมาะ ไม่มากไม่น้อยจนเกิดความเสียหายให้กับน่านน้ำนั้นๆ

การมีฉลามอยู่ก็ถือเป็นสิ่งสำคัญต่อระบบนิเวศทางทะเลเป็นอย่างยิ่ง หากทะเลแห่งไหนไม่มีฉลาม สิ่งที่ตามมาก็คือห่วงโซ่อาหารในทะเลแห่งนั้นจะเกิดความพังพินาศ เพราะเมื่อผู้ล่าสูงสุดแห่งท้องทะเลสูญหายไปสิ่งที่ตามมาก็คือผู้ล่าระดับรองรองจะเพิ่มปริมาณมากขึ้นจนทำให้เกิดการล่าปลากินพืชมากขึ้นตามไปด้วย จนกระทั่งนำไปสู่สภาวะปะการังเสื่อมโทรมและจะเกิดการเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศโดยรวมครั้งใหญ่ในที่สุด ความสำคัญของฉลามต่อท้องทะเลนั้นเป็นความสำคัญที่มีความยิ่งใหญ่มหาศาล จนเกิดเป็นคำพูดว่า ฉลามมีความสำคัญต่อระบบนิเวศทางทะเลไม่ต่างอะไรกับการที่มีเสือดำรงชีวิตอยู่ในป่า ในปัจจุบันคนเราได้ประโยชน์จากฉลามมากมายนอกจากฉลามจะทำหน้าที่ดูแลระบบนิเวศทางทะเลได้เป็นอย่างดีแล้ว อวัยวะแทบทุกส่วนของฉลามก็ถูกใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อมนุษย์เช่นกัน จึงทำให้หากฉลามเกิดการสูญพันธุ์ก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องที่ประหลาดใจสักเท่าไหร่

ฉลาม สัตว์ที่ปลอดมะเร็ง

ด้วยร่างกายอันกำยำ หน้าตาอันโหดร้าย และพลังทั้งหมดคือฉลามมี ก็คงจะทำให้หลายคนทราบดีว่า ฉลาม เป็นสัตว์ที่มีความแข็งแรง มากไปกว่านั้นการวิจัยได้เผยให้เห็นว่า ปลาฉลาม เป็นสัตว์ที่ปลอดมะเร็ง จากการสำรวจพบว่า ฉลามไม่เป็นมะเร็งเลย นักชีวเคมีได้สันนิษฐานและกล่าวไว้ว่า ต่อมในตัวฉลาม จะต้องมีฮอร์โมนพิเศษบางชนิดที่เมื่อขับออกมาแล้วทำให้ตัวฉลามปลอดมะเร็ง

อ่านบทความอื่นๆ:

• “ฉลาม” เป็น “นักล่า” ที่น่ากลัวจริงหรือ?
• ฉลาม : นักล่าในทะเลลึก

พะยูน ซึ่งเป็นสัตว์ป่าสงวนชนิดหนึ่ง และสัตว์น้ำชนิดแรกของประเทศไทย ที่ได้รับการกำหนดให้เป็นสัตว์ป่าสงวน ซึ่งเป็นสัตว์ที่มีรูปร่างคล้ายแมวน้ำ ที่สามารถพบได้ในทะเลเขตอบอุ่นใน พื้นที่กว้างขวาง ตั้งแต่ชายฝั่งทะเลของแอฟริกาตะวันออก ทะเลอันดามัน อ่าวไทย และโอเชียนเนีย โดยปกติแล้วพะยูนมักจะไม่ชอบอาศัยอยู่ในที่น้ำขุ่น และยังเชื่อกันอีกว่าพะยูนเคยอาศัยหากินอยู่บนบก และมีบรรพบุรุษที่ใกล้เคียงกับช้าง เมื่อราวหลายล้านปีมาแล้ว ได้มีวิวัฒนาการมาเรื่อยๆ ซึ่ง พะยูนได้ลงไปอยู่ในน้ำและไม่กลับขึ้นมาบนบกอีกเลย

พะยูน ความน่ารักของเจ้าสัตว์อ้วน

แนวโน้มเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ ตัวอ้วนกลม ลำตัวใหญ่ และมีรูปร่างคล้ายกระสวย ตัวมีสีเทาอมชมพู บริเวณริมฝีปาก จะมีขนเหมือนหนวดของแมว มีขนาดดวงตาเล็ก แม้ว่าจะเป็นสัตว์ที่มีสายตาไม่ค่อยดี แต่จะมีหูที่เป็นรูเล็กๆไม่มีใบหู ที่มีสัมผัสไวต่อการได้ยิน เหล่าพะยูนจึงจำเป็นต้องใช้เสียงเพื่อการสื่อสาร และมีลักษณะอื่น ดังนี้

• พะยูนมีรูจมูกที่มีลิ้นเปิดปิด ครีบทั้งสองจะดัดแปลงมาจากขาคู่หน้าทั้งสองข้าง ไว้พะยูงตัว และขุดหาอาหาร 
• ตัวผู้บางตัวเมื่อเข้าสู่วัยรุ่นจะมีฟันหน้าสองซี่เพื่อขุดอาหาร และแย่งชิงคู่ กับอีกฝ่าย ส่วนในตัวเมียจะมีนมสองเต้าขนาดเท่านิ้วก้อย ไว้สำหรับเลี้ยงลูกอ่อน
• ใช้ปอดในการหายใจ จึงต้องหายใจบริเวณผิวน้ำ 1-2 นาที แล้วจึงดำกลับลงไปในใต้ทะเลอีกครั้ง 
• เมื่อต้องการพักผ่อน พะยูนจะดิ่งตัวลงเป็นแนวตรงเพื่อทำการนอนพักผ่อน โดยสามารถหายใจอยุ่บนพื้นทะเลได้ถึง 20 นาทีแล้วกลับไปยังใต้น้ำทะเลอีกครั้ง 
• ปกติแล้วพะยูน จะมีอายุยืนยาวมากราว 70-90 ปี เมื่ออายุ 9-10ปี ก็สามารถสืบพันธุ์ได้ 
• ระยะเวลาตั้งครรภ์ของพะยูนเพศเมีย ใช้เวลา 9-14 เดือน จะมีลูกได้หนึ่งตัว ไม่เกินสองตัว ลูกพะยูนจะมีน้ำหนักตัวแรกเกิดประมาณ 15 – 20กิโลกรัม พะยูนเป็นสัตว์น้ำเลี้ยงลูกด้วยนม และจะเลี้ยงด้วยหญ้าอ่อนทะเล ประมาณ 2-3สัปดาห์ จะหย่านมเมื่ออายุประมาณ 8 เดือน โดยแม่พะยูน จะเลี้ยงลูกไปจนโตเต็มที่และมีขนาด 2เมตร ถึง3 เมตร มีน้ำหนักอยุ่ที 300 กกิโลกกิโลกรัมโดยประมาณ

จากการสำรวจพบว่าพะยูนกินหญ้าทะเลเป็นอาหาร และสาหร่ายทะเลอีกเล็กน้อย จะไม่เลือกหรือเจาะจงว่าเป็นหญ้าชนิดไหน ซึ่งพฤติกรรมของพะยูน จะเริ่มหากินหญ้าทะเลในช่วงน้ำขึ้น จะใช้เวลาในการหากินประมาณ 2 -3 ชั่วโมง และสลับกับการขึ้นมาหาใจบนผิวน้ำ 1-2 นาที แล้วจึงดำกลับไปกินหญ้าใต้ทะเลอีกครั้ง ซึ่งบางตัวจะหากินหญ้าบริเวณใกล้เคียงที่เดิมๆ ในขณะที่บางตัว จะว่ายน้ำเพื่อเปลี่ยนสถานที่กินหญ้าไปไกลประมาณ 1-5 เมตร ซึ่งหญ้าทะเลเป็นแหล่งอาหารที่สำคัญต่อพะยูนเป็นอย่างมากแต่บางพื้นที่ ก็ประโยชน์กับชาวประมงในพื้นที่เช่นเดียวกัน ในขนาดที่น้ำลงมาก จะพบว่าพะยูนจะเปลี่ยนไปอาศัยอยู่ในร่องน้ำที่ห่างจากชายฝั่งทะเล ประมาณ 4-5 กิโลเมตร เพื่อย้ายที่พักอาศัย และแหล่งอาหาร พะยูนอาจออกมาหากินในช่วงกลางวันและกลางคืน ส่วนมากจะออกมาหาอาหาร ในช่วงน้ำขึ้นของตอนกลางคืนเพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายจากคน และสิ่งแวดล้อม พะยูนเป็นสัตว์น้ำเลี้ยงลูกด้วยนม ซึ่งไม่มีอวัยวะที่เป็นอาวุธไว้ป้องกันตัวใดๆ มีเพียงร่างกายที่มีขนาดลำตัวใหญ่ หนังหนา เพื่อป้องกันอันตรายจากการกัด หรือโดนทำร้ายจากสัตว์อื่นๆ เช่น ฉลาม เท่านั้น

จากการศึกษาข้อมูลยังพบว่า การเพิ่มประชากรของพะยูนนั้นยังมีปริมาณน้อยกว่าการตาย ร้อยละ 5 ต่อปีนั้นหมายความว่า มีแนวโน้มเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์  อีกหนึ่งชนิด ในประเทศไทยพบยังสามารถพบได้ทั้งอ่าวไทย และทะเลฝั่งอันดามัน โดยพบกลุ่มใหญ่ที่สุด ในบริเวณทะเลจังหวัดตรัง รวมประชากรพะยูน ในประเทศไทยเหลือไม่มากนัก เนื่องจากสภาพอากาศและแหล่งอาหาร ที่อยู่อาศัยความอุดมสมบูรณ์ และการล่าของมนุษย์ ทำให้การผสมพันธุ์ของพะยูนลดน้อย และการตายเพิ่มมากขึ้นอีกด้วย

อ่านบทความอื่นๆ:

• สัตว์น้ำ น่ารู้ สิ่งมีชีวิตที่สำคัญอย่างหนึ่งของโลก

สนับสนุนโดย:

https://ufaball.bet เว็บแทงบอลอันดับ1